Hızlı navigasyon
Ortak Ulusal Kredi Programı Nedir?
ABD Guvernörler KuruluFederal Rezerv Sistemi, Federal Mevduat Sigorta Kurumu (FDIC) ve Para Birimi Denetçiliği Ofisi (OCC), büyük sendikasyon kredilerinin verimli ve tutarlı bir şekilde gözden geçirilmesini ve sınıflandırılmasını sağlamak için 1977'de ortak ulusal kredi programını oluşturdu.Sendikasyon kredisi, birlikte çalışan bir grup borç verenin tek bir borçlu için sağladığı bir kredidir.
Önemli Çıkarımlar
- Paylaşılan ulusal kredi programı, büyük sendikasyon kredilerinin verimli ve tutarlı bir şekilde gözden geçirilmesini ve sınıflandırılmasını sağlamak için devlet kurumları tarafından oluşturulmuştur.
- Amaç, büyük sendikasyon kredileri ve bunları oluşturan finansal kuruluşlar arasındaki kredi risklerini, eğilimleri ve risk yönetimi metodolojilerini analiz etmektir.
- Ortak ulusal kredi programı, tüm kredilerin aynı muamele görmesini sağlamayı ve kredi riski analizi ve sınıflandırmasında verimliliği artırmayı amaçlamaktadır.
- Federal olarak denetlenen en az üç borç veren tarafından verilen 100 milyon dolar veya daha yüksek değerdeki krediler ve diğer borçlar, ortak ulusal kredi programının denetimine girer.
- 2019 paylaşılan ulusal kredi programı incelemesi, borçlular ve kredi değerlemelerinde bir artış gördü ve kredi risklerinin yüksek kalmaya devam ettiğini ve kredi verenler için daha az koruma olduğunu belirledi.
- 2021'de ABD bankaları, portföyün %44,8'i ile paylaşılan ulusal kredi programı portföyündeki en yüksek taahhüt yüzdesini oluşturuyordu.
Paylaşılan Ulusal Kredi Programını Anlamak
Ortak ulusal kredi programı, çeşitli kredi kuruluşları tarafından ortaklaşa verilen en büyük ve en karmaşık krediler arasında kredi risklerini, eğilimleri ve risk yönetimi metodolojilerini analiz etmeye çalışır.Amaç, tüm sendikasyon kredilerinin aynı temelde ele alınmasını sağlamak ve finansal kuruluşlar arasında paylaşılan kredi riski analizi ve sınıflandırması söz konusu olduğunda verimliliği artırmaktır.
Programı yöneten kurumlar, 2016'da altı ayda bir SNC sınav takvimine başladı.Bu SNC incelemeleri, yılın ilk ve üçüncü çeyreği için planlanıyor.Kredi veren kuruma bağlı olarak, bazı bankalar yılda bir kez, bazıları ise yılda iki kez gözden geçirilecektir.
Paylaşılan ulusal kredi programı, değeri 100 milyon dolar veya daha yüksek olan kredilere ve borç olarak alınan varlıklara bakar.Borç, en az üç ayrı kurum tarafından verilmeli ve bu kurumlar federal olarak denetlenmelidir.
Ortak Ulusal Kredi Programı ve Sendikasyon Kredileri
Sendikasyon kredisinin temel amacı, borçlunun temerrüde düşme riskini birden fazla borç verene yaymaktır.Bu borç verenler, bankalar veya kurumsal yatırımcılar (yüksek net değerli bireyler, emeklilik fonları ve riskten korunma fonları) olabilir. Sendikasyon kredileri, standart banka kredilerinden çok daha büyük olma eğiliminde olduğundan, bir borçlunun temerrüde düşme riski, tek bir borç vereni sakat bırakabilir.
Sendikasyon kredilerini daha da yıkmak için, bu yapılar kaldıraçlı satın alma topluluğunda da yaygındır.Kaldıraçlı satın alma, ilk satın alma maliyetini karşılamak için önemli miktarda borç kullanarak başka bir şirketin satın alınmasıdır.Satın alınan şirketin varlıkları, satın alan şirketin varlıkları ile birlikte genellikle krediler için teminat olarak kullanılır.Kaldıraçlı bir satın almanın amacı, şirketlerin büyük miktarda sermaye taahhüt etmeden büyük satın almalar yapmasına izin vermektir.
Sendikasyon kredilerinin içerdiği karmaşıklıklar nedeniyle, ortak ulusal kredi programı, kurumlar arasında en iyi uygulamaları sağlamayı ve genel olarak finansal piyasalara zarar verebilecek herhangi bir soruna karşı koruma sağlamayı amaçlamaktadır.
Ortak Ulusal Kredi Programı 2019 Bulguları
Paylaşılan ulusal kredi programının 2019 portföyü, 2018'de 4,4 trilyon dolardan artarak 4,8 trilyon dolar değerinde 5.474 borçludan oluşuyordu.Portföyün en büyük sahibi %44,4 ile ABD bankaları, onu yabancı bankalar ve ardından hedge fonları ve sigorta şirketleri gibi diğer finansal kuruluşlar izledi.Raporun fikir birliği, kaldıraçlı krediler arasındaki kredi riskinin yüksek kalmasıydı, bu da kredi verenlerin daha az korumaya sahip olduğunu ve risklerin arttığını gösteriyor.Ve borç verenler bu riske karşı koruma sağlamak için politikalar uygulamış olsalar da, bu politikaların çoğu ekonomik bir gerileme için test edilmemiştir.
Programdaki krediler risk seviyelerine göre sınıflandırılır; özel söz, standart altı, şüpheli veya kayıp.Son üç kategori, düşük performanslı kredileri gösterir ve "sınıflandırılmış" olarak adlandırılır."Geçti" seviyesinin altına düşen krediler toplam portföyün %6,9'unu oluşturdu.Bu, 2018'e göre %6,7'lik bir artıştı.Ancak, portföyün genel büyümesi yatırım dereceli işlemlerden geldi.